Jesus kidaan dinge di ngara upama adi bŭkŭn: “Kan Tapa mritah, kayuh agi keya ka ndi naan dayung adi tambit kada ragi ka kunyu-i ngga pat puru lita tibaduk ndŭg ka kambang.”
“Ani di pikir ngan? Agi ndi sidah, ndi naan daya adi biyŭn duwŭh madis anak dari. Ayŭh tudu sianŭ adi pinuai ka nang, ‘Nak, di nyiraja di teya anggor andu ati.’
“Jerusalem, Jerusalem! Kuu siŭ bara nabi ka manjan ngga batŭh bara pinyisung adi Tapa pait ka kuu! Pikudu kari Aku raan dakŭp sopŭrŭg daya mu, nimun sindŭ siok nguruk anak anak-i di ribo urad-i, pak daya daya mu abah!
“Di tipuh anŭ, kan Anak Manusia mandŭg darŭm kuasa-I, kayuh agi keya ka di upama ati: Agi ndi sidah, simŭng naan dayung bujang taban prita ngga ruah re di kambat pingaten dari.
“Di tipuh anŭ, kan Anak Manusia mandŭg darŭm kuasa-I, kayuh agi keya ka di upama ati: Agi ndi sidah, ndi naan daya re matak ka tarun adi jo; ayŭh bagan bara daya gaji-i ka tijuan ngara da jaga buat rata-i.
Ayŭh re keya ka ndi naan daya adi tingge ramin-i ka matak ka tarun adi jo, tingge bara daya gaji-i da jaga, ripas-i ko nggen kraja di barang naan ngara, ka ripas-i ko bada sianŭ adi jaga tiban bijaga.
Jadi meh, angān adi aku rindu, mijog tagap ka dŭhnyah bada ani ani pigayo adŭp ngan. Na atin ngga pikir ngan di kraja Tuhan, amai angān puan sopŭrŭg kayuh adi angān ndai yŭn Tuhan dŭh-i au-tarun.