25 Dingah sakanŭ, dayung anŭ nyindŭk Jesus ka sidikang di kaja-I. “Turung aku, Tuan!” ayŭh nang.
Daya anŭ nang, “Pasan aku, andu mbŭh re jawa.” Jacob nam, “Abah aku, kambŭi kaam dŭh nyiberkat aku.”
Ayŭh birawan ngga malaikat ka manang. Ayŭh sien darŭm-i mite berkat. Ka di Bethel Tapa tudu babuk ta Jacob ka minyu ngga ayŭh.
Jadi di arud bara murid nyambah Jesus. “Sawŭ inŭh Kaam Anak Tapa!” ngara nang.
Jesus nam, “Dŭh-i patut nŭŭh tambit pinguman anak-sŭ ka taran-i ka kasong.”
Bara daya nang ngara ka bada ngara pajam. Pak ngara tanŭ ka bana nyirais, nang, “Anak David! Masi di kieh, Tuan!”
Komŭnŭ ndi naan daya adi naman andam kurit adi bisā mandŭg tudu Ayŭh, sidikang di sirung jawin-I, ka nang, “Tuan, kambŭi Kaam raan, Kaam dapŭd bada aku bisig.”
“Mbŭh siraru roh arap anŭ suba an siŭ ayŭh, bada ayŭh tumbang di apui puan kah di piin. Masi di kieh ka turung kieh, kambŭi Kaam tungang!”
Sama anak anŭ rasu nang, “Aku sabah, pak pinyabah ku kurang. Turung bada aku rabis sabah!”