Anŭ inŭh sabab TUHAN re ngajar angān batŭh turis ati batŭh turis anŭ, buwa pinganang ati buwa pinganang anŭ, tŭngŭn ajar ati tŭngŭn ajar anŭ. Komŭnŭ darŭm angān panu angān re sikak ka rabu ndŭg ka tawan, dog jarat, ka dog nakap.
Ngara adi dingah agah pasar munki Tapa mritah pak dŭh mirati-i agi keya ka bine adi rabu di aran. Siarap mandŭg ka sirapas anŭ adi dog purun darŭm ngara.
Jesus kidaan dinge di ngara upama adi bŭkŭn: “Kan Tapa mritah, kayuh agi keya ka ndi naan dayung adi tambit kada ragi ka kunyu-i ngga pat puru lita tibaduk ndŭg ka kambang.”
“Dingah upama ati ndi dinge,” Jesus nang. “Agi ndi sidah, daya adi dapu tana ndai teya anggor, muwang-i, kareh rubang yŭn mŭ anggor, ka pijog sirangga. Komŭnŭ ayŭh nyewa teya anggor anŭ di pinyewa teya ka adŭp-i di nami.
“Di tipuh anŭ, kan Anak Manusia mandŭg darŭm kuasa-I, kayuh agi keya ka di upama ati: Agi ndi sidah, simŭng naan dayung bujang taban prita ngga ruah re di kambat pingaten dari.
Jesus panu di ndi tarun tana Galilee, ngajar di ramin ramin simayang-Jahudi, nyuse Agah Kana pasar dŭm dŭh tui Tapa re mritah, ka pibua bagŭ daya adi naman barang masam andam ka udar.
Kan agah adi sawŭ, anŭ inŭh Agah Kana, dog taban ka angān di sibungas-i, angān dingah pasar pingarap adi-i taban. Jadi pinyabah ngga pinyirindu ngan inŭh bisangan di kayuh adi angān harap, adi mbŭh pagŭng dog nyikŭn yŭn ngan di shorga.