Pak kan urun Ku ninjau, kan Aku pait pinyisung bada pinandŭng atur kraja Ku, Aku bada atur kraja ngga pininjau anŭ jadi bitŭtŭk. Aku kidaan di Jerusalem nang daya re pari rŭŭ diginŭ, ka kupo kupo Judah re pari dog pijog. Kupo kupo anŭ re makat so tugung rakang tibawang.
“Ati inŭh Urun Ku, adi Aku ko mien, adi Aku rindu; di Ayŭh asŭng Ku munos. Aku re pait Roh Ku di Ayŭh, ka Ayŭh re kidaan pinyitŭnggŭn Ku di sopŭrŭg bangsa.
Ayŭh ndai simŭnŭ ngga-I bada bitŭtŭk kayuh adi nabi ko nang, “Aku re pakai upama kan Aku minyu ngga ngara; Aku re kidaan di ngara kayuh kayuh adi dŭh dog puan so sibungas ong dog napa.”
Komŭnŭ Ayŭh nang di ngara, “Ati inŭh kayuh adi Aku ko kidaan di angān sitadŭn Aku gibabŭ ngga angān: sopŭrŭg kayuh adi dog nuris pasar Aku di Ukum-adat Moses, di surat surat nabi, ka di Mazmur, dŭh siŭn dŭh jadi bitŭtŭk.”
Amai ngara adi rŭŭ di Jerusalem samŭn bara pinguru ngara dŭh puan Ayŭh Pinyikudip, buang dŭh gŭh mirati pinganang bara nabi adi ngara basa barang andu Sabbath; pak gŭt-i ngara bada pinganang bara nabi jadi bitŭtŭk kan ngara nggen ukum kabŭs di Jesus.