Agi ndi naan daya adi udip sadi. Ayŭh dŭh biyŭn anak, dŭh biyŭn jurud, pak ayŭh marar nyiraja, dŭh puas ngga pinyikaya adi ayŭh mbŭh biyŭn. Yŭn asi ayŭh bandar nyiraja ka bitan adŭp-i so pinyirami? Anŭ gŭh dŭh biyŭn rati, buang pimudip adi sangsara.
Mbŭh payah inŭh angān, bangsa adi bidosa, angān daya adi mbŭh rusak ka arap! Dosa ngan mbŭh pirabu angān! Angān mbŭh tirawan TUHAN, adi Tapa kudus Israel, ka mbŭh nyipunok Ayŭh.
bada nggen di ngara adi ngurid di Zion pinyigaŭn ngga pawŭn, ka dŭh pinyusah, ragu puji, ka dŭh ragu pinyusah. Ngara re keya ka tŭngŭn tŭngŭn kayuh adi adŭp TUHAN mbŭh purun. Sopŭrŭg ngara re ndai kayuh adi batur, ka Tapa re dog muji amai kayuh adi Ayŭh mbŭh ndai.
TUHAN nang di daya-I, “Mijog di sakap sakap aran ka tingga. Siken diki aran amba adi jah ka diki aran adi siabo kana. Kadŭg-i, ka kuu re udip darŭm damai.” Pak ngara nang, “Dŭh, abah kieh!”
Di sikasŭn andu gawai, andu adi rabis biguna darŭm tipuh gawai anŭ, Jesus mijog ka nang ngga sirŭŭn bana, “Asi asi adi badŭh asŭng-i patut mandŭg ka Aku di nok.
Aku mbŭh kiren di angān darŭm bagŭ masam kayuh, so ka bandar nyiraja mun ati ata dŭh siŭn dŭh an turung daya adi ramah, buang ingat pinganang Jesus adi nang, ‘Sanang dŭ inŭh daya adi nggen so daya adi kambat.’ ”
Madin Tapa mbŭh nggen janji-I anŭ di ata, anŭ inŭh ata bisa kambat rŭŭ-paya anŭ adi-I nang. Sabab anŭ ata patut an nakit, isa mating so ata dog dapŭd dŭh patut kambat rŭŭ-paya anŭ.