Komŭnŭ ndi naan daya adi naman andam kurit adi bisā mandŭg tudu Ayŭh, sidikang di sirung jawin-I, ka nang, “Tuan, kambŭi Kaam raan, Kaam dapŭd bada aku bisig.”
Kan Jesus mbŭh mŭrŭt ka darŭm arŭn, ngara duwŭh adi karak anŭ tudu Ayŭh, ka-I siken ngara, “Sabah ngan kah Aku tungang pibua angān?” “Sabah Tuan!” ngara nam.
Pak Jesus abah bada ka nang di ayŭh, “Panu mari ka rawang mu ka kidaan di ngara kayuh adi Tuhan mbŭh ndai di kuu ka munki Ayŭh mbŭh raru mandis ngga kuu.”