Komŭnŭ ayŭh na uwang di tunduh mija-sambah anŭ. Ayŭh nang, “Ngisi pat tipayan ngga piin ka ren-i di tunduh sadis ngga uwang anŭ.” Ngara ndai nanyam adi dog kidaan,
Anŭ mbŭh pinyiraan TUHAN inŭh urun-I timbu mun anak kayuh-udip piruat di tana badŭh. Gayŭn-i dŭh kana bait ramus adi re bada ata an kimat ayŭh. Mating pinyiramus-i, mating ani ani di ayŭh adi re tarik atin ta.
Kan Jesus dingah agah anŭ pasar John, Ayŭh bu so nŭ pakai arud ka tarun adi pajam sadi adŭp-I. Kan daya dingah, ngara tingge kupo kupo ngara ka tunda Ayŭh so deyŭh.
Pinganang jadi manusia ka, puno ngga pinyirasi-mandis ngga pinyawŭ, mbŭh rŭŭ di ruang ta. Ata mbŭh kiris bragah-I; bragah adi-I kambat jadi Anak tambŭ Sama-I.
Dŭhnyah bada adŭp ngan mun daya di ong ati, pak bada Tapa ngubah aran pikir ngan. Mun anŭ angān re tungang puan pinyiraan Tapa, anŭ inŭh kayuh adi kana, adi sukup batur ka adi pimunos asŭng-I.
Ati inŭh adi pitaruh saba aku re munan angān. “Tiap pinganang ngga nyarah daya dŭh siŭn dŭh an dog natu duwŭh puan kah taruh naan saksi” sak adi nang Surat-kudus.