ndŭg ka kan bara pingarun adi daya Babylonia mandŭg di siken pasar kayuh saruh adi mbŭh jadi di tarun tana anŭ, Tapa tandah Hezekiah nggen pinyinam-i amai raan puan isi atin-i.
Pak aku bandar birajar ka jiroh pinyipuan yŭn dapŭd pinyibijak ngga pinyinam yŭn pinyiken ku. Ka aku suba an mirati mani daya adi arap buang sipadin mbŭh budo ka gira-gira.
Kieh mbŭh rawan Kaam, tirawan Kaam, ka abah tunda Kaam. Kieh mbŭh kinanyuh daya bŭkŭn ka nyipunok Kaam. Pikir-kira ami sarah; pinganang ami pinganang kadong.
Angān ari bisatur yŭn kayuh adi arap, ka angān dŭh re nyikite ndai-i. Angān dŭh re ngāng siŭ daya adi dŭh sarah. Digiti diginŭ angān panu, angān pirusak ka nyirubuh,
kieh re nyirubuh pingandai uap-sambuh manusia adi jadi pinyibatŭn di pinyipuan pasar Tapa; kieh re tambit sopŭrŭg pikir-kira ka bada-i nundok di Kristus.
Dŭhnyah angān, amai sawa adi ngga utang dog kinating mbŭh sindŭk, abah nginjam kayuh di ngara. Dŭhnyah bada pikir adi arap mun anŭ mŭrŭt atin ngan. Kambŭi angān abah, ngara re ngadu ka TUHAN, ka angān meh re sawŭ sarah.
Dari adi siabo duduh di tipuh dog nyikapung, re man gŭh kada anak adŭp-i sabab ayŭh dŭh biyŭn pinguman. Ayŭh dŭh kutung ngga bara jurud madis-i, bait sawŭn adi-i rindu, puan kah anak anak-i adi babŭ udip.
Dayung adi siabo duduh ani, adi ko raru kaya ndŭg ka bŭn panu kaja ka barang yŭn, re ndai simŭnŭ gŭh. Kan pinganyu nyikapung kupo-i, ayŭh re darŭm raru sibŭrŭk re naku man anak adi bauh-i ko ruwan, samŭn pasid-i. Ayŭh dŭh samah-i ngga banŭh adi-i rindu bait ngga tadŭ tadŭ anak-i adi bŭkŭn.
Simŭnŭ gŭh angān daya adi babŭ mara, dŭh siŭn dŭh an nundok di daya adi tuuh. Ka sopŭrŭg ngan dŭh siŭn dŭh an taban atin tŭkŭn yŭn turung dingan ngan; amai Surat-kudus nang, “Tapa abah di daya adi sambuh, pak turung daya adi pirapat adŭp-i.”