Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
Sibudo nang di adŭp ngara, “Mating Tapa.” Sopŭrŭg ngara mbŭh madam di pikir-kira ngara, ka ngara mbŭh ndai kayuh adi sipŭ; mating inŭh daya adi ndai kayuh adi batur.
Kieh mbŭh rawan Kaam, tirawan Kaam, ka abah tunda Kaam. Kieh mbŭh kinanyuh daya bŭkŭn ka nyipunok Kaam. Pikir-kira ami sarah; pinganang ami pinganang kadong.
Angān ari bisatur yŭn kayuh adi arap, ka angān dŭh re nyikite ndai-i. Angān dŭh re ngāng siŭ daya adi dŭh sarah. Digiti diginŭ angān panu, angān pirusak ka nyirubuh,
Jesus nang di ngara, “Angān inŭh bara adi ndai adŭp-i mun adi batur di batŭh daya, pak Tapa puan atin ngan. Amai kayuh adi dog nyirundeng raru brega di manusia agi au-tarun di batŭh Tapa.
Sibayuh kuu jua-i tana anŭ taŭn-i tung jamu; ka ripas kuu ko jua-i, duit anŭ babŭ tung jamu. Mani kuu, ndai kayuh mun anŭ? Kuu dŭh kadong daya; kuu kadong Tapa!”
Amai kan ata udip nimun ka tibiat adŭp ta manusia, Ukum-adat mirasang pinyiripong adi sarah darŭm pŭrŭng ta, ka pinŭbŭn sopŭrŭg kayuh adi ata ndai inŭh pinyikabŭs.
Angān patut siŭ pinyiraan ong adi nguasa angān, mun pingandai kais, pimudip adi dŭh tatu, pinyiripong ngga pinyiraan adi sarah, ka tama (amai tama inŭh nyambah tibudo).
Amai adŭp ta ko gŭh budo, dŭh an dingah pinganang, buang sarah. Ata ko jadi urun bagŭ masam pinyiripong ka bagŭ masam pinyiraan. Pimudip ta ko puno ngga dendam ka sina; daya tiru di ata ka ata tiru di daya.