39 Ayŭh mŭrŭt ka nang di ngara, “Mani angān bipito ka sien? Anak anŭ dŭh kabŭs; bŭŭs adŭ ayŭh!”
Bagŭ so ngara adi mbŭh kabŭs re pari udip: agi adi re kinyam udip adi tan adu adu, ka agi adi re kinyam sangsara mangŭh adi ruro.
Ayŭh nang, “Ruah sopŭrŭg ngan! Anak dayung anŭ dŭh-i kabŭs, bŭŭs adŭ ayŭh!” Ngara tawŭh Ayŭh.
Kan ngara mbŭh ndŭg ramin Jairus, Jesus kiris daya bipito, buang agi adi nyirais sien ka muās.
Ngara tawŭh Jesus, jadi Ayŭh bada ngara di ka sapa, ka adŭp-I taban sindŭ sama anak anŭ samŭn taruh naan murid-I di ka birit adi yŭn anak anŭ dog piguring.
Pak Paul mūn ka sagān, mutu tingga ayŭh ka dakŭp ayŭh. “Dŭhnyah susah,” ayŭh nang, “babŭ udip ayŭh!”
Anŭ inŭh sabab bagŭ angān mbŭh birandam ka ramah, ka bagŭ gŭh mbŭh kabŭs.
adi kabŭs yŭn ta siŭn ata dapŭd udip samah ngga Ayŭh, bait-i ata udip puan kah kabŭs di andu-I mandŭg.