20 Pak adi bŭkŭn mbŭh keya ka bine adi dog nabur di tana adi mandis. Ngara dingah agah anŭ, trima-i, ka buān bagŭ buwa: agi taruh puru rupet, agi nŭm puru, ka agi adi siratus.”
Ka bine adi dog nabur di tana mandis rati-i ngara adi dingah agah anŭ ka mirati-i: ngara buān, kada-i mbŭh siratus bagŭ-i, adi bŭkŭn nŭm puru, ka adi bŭkŭn taruh puru.”
Angān dŭh mien Aku; Aku mien angān ka tijuan angān da panu ka pijadi bagŭ buwa, buwa adi tan adu adu. Ka Sama meh re nggen di angān tadŭ kayuh adi angān mite ngga adŭn Ku.
Simŭnŭ inŭh-i di angān, bara dingan ku. Kambŭi tura ka Ukum-adat, angān gŭh mbŭh kabŭs sabab angān mbŭh ndi so pŭrŭng Kristus; ka madin angān dog dapu-I adi mbŭh dog pakat so kabŭs siŭn ata bisa jadi biguna yŭn ndai kraja Tapa.
Amai simŭnŭ inŭh meh, angān re bisa udip nanyam ka pinyiraan Tuhan, siraru ndai kayuh adi pimunos asŭng-I. Angān re buān buwa darŭm sopŭrŭg pingandai kana, buang bitambah darŭm pinyipuan ngan pasar Tapa.
Simŭnŭ inŭh angān patut masang darŭm pimudip ngan, ka kambŭi angān udip mun anŭ, angān re puan nang kayuh adi angān puan pasar Jesus Kristus mbŭh bada pimudip ngan biguna ka biyŭn rati.