“Dŭhnyah bada anak anŭ kinaman bait ida ida ngga ayŭh,” ayŭh nang. “So madin aku puan nang kuu stabi ka taru di Tapa, amai kuu dŭh tungang siŭt kaŭs kaŭs anak dari mu so Ayŭh.”
Ripas pimudip sangsara, ayŭh re pari gaŭn; ayŭh re puan nang sangsara-i dŭh kayuh adi dŭh biyŭn rati. Urun Ku adi tŭtŭd, adi yŭn asŭng Ku munos, re gŭrŭng ukum daya bagŭ sabab ayŭh Aku re apun ngara.
di yŭn agi kada daya taban ka yŭn-I ndi naan daya naman andam ruku, guring di ambok. Kan Jesus kiris munki masam bās-i pinyabah ngara, Ayŭh nang di daya adi naman andam ruku anŭ, “Dŭhnyah susah, nak! Dosa mu mbŭh dog apun.”
Ripas anŭ, Jesus dapŭd ayŭh di Ramin Tuhan, ka nang di ayŭh, “Ingat nŭh, kuu mbŭh bua madin; dŭh tia bidosa te kayuh adi rabis arap jadi di kuu rai-i.”
Kan ayŭh mbŭh ndŭg ka kiris munki masam Tapa mbŭh nyiberkat ngara, ayŭh mbŭh raru gaŭn ka ngatat sopŭrŭg ngara da tŭtŭd di Tuhan ngga siabo atin ngara.
Tapa mbŭh katuh Ayŭh ka tangan tauh-I, nimun Pinguru ka Pinyikudip, siŭn daya Israel dapŭd aran ngga marik pimudip-i pari ka adŭp-I ka dapŭd pingapun dosa.
Amai so ka pinyirasi-mandis Tapa inŭh angān dog nyiramat sabab angān sabah di Jesus; dŭh so ka kraja pingandai adŭp ngan, pak mbŭh pinganggen adŭp Tapa, isa daya dŭh mingangŭn.
Sabar ngga dingan ngan ka apun dingan ngan kan angān agi dŭh sanang asŭng di dingan ngan. Angān dŭh siŭn dŭh an apun dingan ngan nimun Tuhan mbŭh apun angān.