“Jerusalem, Jerusalem! Kuu siŭ bara nabi ka manjan ngga batŭh bara pinyisung adi Tapa pait ka kuu! Pikudu kari Aku raan dakŭp sopŭrŭg daya mu, nimun sindŭ siok nguruk anak anak-i di ribo urad-i, pak daya daya mu abah!
Kaŭs-i dŭm ndi naan adŭ adi re dog pait, anak adŭp-i. Sikasŭn-i meh ayŭh pait anak adŭp-i ka bara pinyewa teya anŭ. ‘Tatu ngara re stabi di anak ku,’ ayŭh nang.