TUHAN Bisa-pŭrŭg nang di bara imam, “Anak stabi di sama-i, ka urun stabi di tuan-i. Aku ati Sama ngan, mani angān dŭh stabi di Aku? Aku ati Tuan ngan, mani angān dŭh taru di Aku? Angān ngamun Aku, pak angān siken, ‘Munki kieh ngamun Kaam?’
Bara dingan ku, sabab masi bās Tapa aku mite angān jugan adŭp ngan ka Tapa nimun sadis adi udip, bisig buang munos-I kiris. Anŭ inŭh aran adi batur ngga ta bituan di Ayŭh.
Dŭh gŭh angān siŭn bada tadŭ sakap pŭrŭng ngan bidosa ngga ndai tadŭ mun pingandai ginaka. Pak, nggen adŭp ngan di Tapa, nimun daya adi mbŭh dog pakat so kabŭs, ka nyerah abo abo adŭp ngan di Ayŭh yŭn pingandai tŭnggŭn.