Ayŭh kiris ndi tŭngŭn ara di bŭngŭn aran ka di tudu-i, pak mating buwa dieh adŭ-i dudu dawŭn. Jadi Ayŭh nang di tŭngŭn ara anŭ, “Kuu dŭh re tia buān!” Di jam anŭ gŭh tŭngŭn ara anŭ rayu.
“Dingah upama ati ndi dinge,” Jesus nang. “Agi ndi sidah, daya adi dapu tana ndai teya anggor, muwang-i, kareh rubang yŭn mŭ anggor, ka pijog sirangga. Komŭnŭ ayŭh nyewa teya anggor anŭ di pinyewa teya ka adŭp-i di nami.
Ayŭh kiris so jo ndi tŭngŭn ara adi raru pidawŭn-i, jadi Ayŭh di tingga an puan agi kah mating buwa-i. Pak kan Ayŭh ndŭg nŭ, Ayŭh kiris dudu dawŭn adŭ, sabab-i dŭh tika adi ngga-i buān.
Kan ngara mbŭh ndŭg Jerusalem, Jesus di ka Ramin Tuhan ka piguru pibu sopŭrŭg daya adi bijua ka adi miris kayuh diginŭ. Ayŭh kureb mija ngara adi tukang nyambi duit samŭn baku ngara adi jua manuk asang,
Kambŭi daya mbŭh pirupas adŭp ngara so kuasa aran pimudip adi arap amai mbŭh puan pasar Tuhan adi Pinyikudip ta Jesus Kristus, ka komŭnŭ pari rabu, pimudip ngara anŭ agi rabis arap sikasŭn-i so pimudip ngara adi mbŭh.
Asi asi adi arap re adu adu ndai arap, ka asi asi adi sembar re adu adu sembar; asi asi adi kana re adu adu ndai kana, ka asi asi adi kudus re adu adu kudus.”