38 Jesus nang di ngara, “Angān dŭh mirati kayuh adi angān mite. Bisa kah angān nok so makuk jera-birasa adi Aku dŭh siŭn dŭh nok? Bisa kah angān dog baptisa mun gaya Aku re dog baptisa?”
“Mani kaam mite aku nggen Abishag di ayŭh?” raja siken. “Mbŭh kana dŭ kaam mite aku nggen takta gŭh di ayŭh. Mŭnŭ kaka ku gŭh ayŭh, ka Abiathar adi imam ngga Joab mbŭh di parad-i gŭh!”
TUHAN adi Tapa ngan ngibān angān ka nang, “Aku taban saker anŭ ngga bu adi Aku nggen di angān darŭm baji Ku. Angān re dŭhsah tia nok wain adi bada angān tibabeu.
Kuu jiroh daya kana ngga adŭp mu kah? Dŭhnyah, amai Aku re bada pinyirusag nyatŭk sopŭrŭg manusia, pak kuu sikurang-i re siramat di barang yŭn mu panu. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.”
Ayŭh panu mua juan-i, mŭŭb di tana, ka simayang, “Sama Ku, kambŭi bisa, kadi makuk jera-birasa ati so Aku! Sunggu mŭnŭ dŭhnyah nurut pinyiraan Ku, pak ndai adŭ pinyiraan Mai.”
“Sama,” Ayŭh nang, “Sama Ku! Sopŭrŭg kayuh bisa jadi, di Kaam. Kadi makuk jera-birasa ati so Aku. Sunggu mŭnŭ dŭhnyah nurut pinyiraan Ku, pak ndai adŭ pinyiraan Mai.”
Simŭnŭ gŭh Roh Kudus agi digiti turung ata adi ramah. Amai ata dŭh puan munki ata patut simayang; adŭp Roh Kudus bidua yŭn ta ka Tapa ngga sidaing adi dŭh manusia tungang kira.