9 Jadi Aku meh, re bada angān dog ngamun daya Israel sabab angān dŭh tunda pinyiraan Ku, ka sabab gaya ngan ngga barang naan daya Ku dŭh brinyam kan angān ngajar ngara.”
Pinyirusag re bitunda nyatŭk angān, ka agah arap re adu adu mandŭg. Angān re bada nabi nabi pinandŭng kayuh adi ngara diŭ kiris. Imam imam re dŭh biyŭn kayuh re-i ngajar di bara daya, ka bara nyamba re dŭh biyŭn pinganang pitayan re-i nggen.
“Pak madin angān bara imam mbŭh miriseu so aran adi batur. Sitagar ajar ngan bagŭ daya mbŭh ndai sarah. Angān mbŭh miranggar simanya adi Aku mbŭh ndai ngga angān.
“Mbŭh payah inŭh angān daya Pharisee! Angān jugan ka Tapa ndi utung darŭm simŭng so rapah rapah, mun silaseh, adar manis, jintan ka rapah rapah adi bŭkŭn, pak angān dŭh rada pinyitŭnggŭn ngga pinyirindu yŭn Tapa. Kayuh anŭ angān patut ndai, buang dŭh kambŭt adi bŭkŭn.
Ngara adi mbŭh dog nyirundeng jadi pinguru Kristen mating nggen di aku pikir-kira bauh. Aku nang sakanŭ, sabab aku dŭh piduri asi ngara; di batŭh Tapa sopŭrŭg daya brimun.
Dŭhnyah marad kan matŭd itong. Ngatur sarah barang naan daya dŭh mien asi asi ngara. Dŭhnyah taru di tadŭ daya, amai pimatŭd itong ngan agi mandŭg so Tapa. Kambŭi agi har adi raru mbar angān ngatur, taban-i ka ku, ka aku re ngatur-i.’
Aku, adi TUHAN Tapa Israel, muko bijanji jah nang rawang mu ngga manak mu re adu adu jadi imam yŭn Ku. Pak madin Aku nang Aku dŭh tia raan-i simŭnŭ! Aku re stabi di sinadan daya adi stabi di Aku, ka ngara adi ngamun Aku re dog ngamun.