Kieh nam, ‘Kieh biyŭn sama adi mbŭh minyamba ka ndi naan sude, adi dog biranak yŭn-i darŭm-i mbŭh minyamba. Kaka-i mbŭh kabŭs, ka ayŭh inŭh adi babŭ udip adi dog biranak sindŭ-i; sama-i ruai rindu ayŭh.’
“Aku re nggen di sesang sesang David ngga di daya Jerusalem atin adi masi ngga atin adi gagā bidua. Ngara re tingga sianŭ adi ngara mbŭh tabŭk ndŭg ka kabŭs, ka ngara re ngurid-i mun ngurid anak tambŭ adŭp ngara. Ngara re bandar bandar ngurid, mun daya ngurid anak pinuai dari.
Ndi naan dayung daya Canaan adi rŭŭ di tarun anŭ mandŭg tudu Jesus. “Anak David!” ayŭh bagan. “Masi di aku, Tuan! Anak dayung ku dog mŭrŭt umot ka mbŭh raru sangsara-i.”
Kan Ayŭh mbŭh ndŭg tiban kupo, bara daya bagŭ aŭn panu ruah re di ngubur daya kabŭs. Daya adi kabŭs anŭ inŭh anak tambŭ ndi naan dayung uban; bara daya so kupo samah panu ngga dayung uban anŭ.
Kan ayŭh dingah Jesus agi mandŭg ka Galilee so Judea, ayŭh di ka yŭn-I ka mite Ayŭh di ka Capernaum di pibua anak dari-i adi mbŭh bana birandam, sindŭk re kabŭs.