Ayŭh nang, “Sopŭrŭg pinguru, adi patut bakan daya Ku, mbŭh karak! Ngara dŭh puan ani ani. Ngara keya ka kasong adi dog bada jaga pak dŭh an ngakang; adŭ-i bŭŭs ka nyipŭmŭh.
Mangŭh kah ngara ripas ngara ko ndai kayuh adi sipŭ anŭ? Dŭh, ngara taŭn dŭh mangŭh; raŭn ngara dŭh gŭh pandai marui bireh. Ngapŭi ngara re rabu mun ngara adi bŭkŭn adi mbŭh rabu. Kan Aku ngukum ngara, anŭ re pimungan ngara. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.”
Daya Ku, mangŭh kah angān ripas angān ndai kayuh adi sipŭ anŭ? Dŭh, angān manŭn dŭh mangŭh; raŭn ngan dŭh gŭh pandai marui bireh! Ngapŭi angān re rabu mun ngara adi bŭkŭn mbŭh rabu; kan Aku ngukum angān, anŭ re pimungan ngan. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.
“Dŭhnyah piduri ngara! Ngara anŭ pinguru adi karak yŭn bara adi karak; kan ndi naan daya karak kayak ndi naan daya karak, soduwŭh-i re rabu darŭm parit.”