“Aku, adi TUHAN Raja, mbŭh minyu so atin baji Ku pasar bangsa bangsa anŭ, ka rabis-i pasar Edom. Ngga pawŭn ka tiru, ngara sirabut tarun tana Ku ka tambit tarun tana kupai-i.
Dŭh-i simŭnŭ! Rindu pinganyu ngan ka ndai kana di ngara; nginjam buang dŭhsah kira gati. Simŭnŭ, angān re biyŭn upah bās, buang re jadi anak Tapa adi Sambu Sopŭrŭg. Amai Ayŭh kana ngga daya adi dŭh rada budi, samŭn ngara adi ginaka.
Dŭhnyah maras arap ngga arap, puan kah maras pangu ngga pangu; pak maras ngga berkat, sabab berkat inŭh adi Tapa bijanji an nggen di angān di andu Ayŭh bagan angān.