Sunggu ripas barang masam kayuh adi mbŭh nyatŭk kieh ngga ngukum kieh amai dosa ngga sarah ami, kieh puan Kaam, adi Tapa ami, mbŭh ngukum kieh kurang so adi patut kieh trima ka mbŭh nyibandar kieh babŭ udip.
Kira ka taruh andu Ukum-adat TUHAN adi Tapa ngara dog basa di sirung jawin ngara, ka ripas anŭ ngara ngaku dosa ngara ka nyambah TUHAN adi Tapa ngara taruh jam.
Aku bidua ka TUHAN adi Tapa ku ka ngaku dosa daya bangsa ku. Aku nang, “TUHAN Tapa, Kaam inŭh bās, ka kieh stabi di Kaam. Kaam inŭh tŭtŭd ngga simanya Mai ka kiren pinyirindu adi dŭh bisa birubah di ngara adi rindu di Kaam ka adi ndai kayuh adi Kaam pesan.
Darŭm Pilate guru ngatur bisara, sawŭn-i pait pinganang ka ayŭh: “Dŭhnyah kuu sua ida ida di tunduh daya adi dŭh bidosa anŭ, sabab singumi aku agi nyipŭmŭh arap pasar Ayŭh.”
Kan Pilate kinyam mating guna tia siken, ndong ka ndai pito adŭ, ayŭh tambit piin, ngu tangan-i di sirung jawin daya bagŭ, ka nang, “Aku dŭh dapu tanggong di pinyikabŭs daya ati! Ati pingandai adŭp ngan!”
Kan pingubak soldadu ngga bara soldadu-i adi nguan jaga Jesus kiris tana-bigugoh ka sopŭrŭg kayuh adi jadi, ngara mbŭh taru ka nang, “Ayŭh sawŭ Anak Tapa!”
Adŭp ngan jadi saksi ami, simŭnŭ gŭh adŭp Tapa, munki atur pimudip ami di ruang ngan adi sabah di Kristus, mbŭh bisig, batur, ka dŭh biyŭn takar sarah.
Kan Ayŭh dog pimangŭh, Ayŭh dŭh maras ngga pinganang adi arap; kan Ayŭh jera-birasa Ayŭh dŭh natang daya, pak na pingarap-I di Tapa, arang adi tŭnggŭn.