TUHAN nang, “Anŭ mbŭh so pinyiraan Ku inŭh ayŭh sangsara; pinyikabŭs-i inŭh sadis ngga apun dosa. Ngapŭi ayŭh re kiris bara sesang-i; ayŭh re tui udip, ka so ayŭh Aku re dapŭd pinŭtŭn Ku.
“Tingga aku!” ayŭh nyirais nang di barang naan adi murah. “Gi-mating daya kinyam sangsara mun jaku, Sangsara adi TUHAN mbŭh bada nyatŭk aku darŭm-I baji.
“Madin asŭng Ku mbŭh raru susah; Ani meh re Ku nang? Bisa kah Aku nang, ‘Sama, dŭhnyah bada tika jera-birasa ati dog Aku’? Pak sabab ati inŭh Aku mbŭh mandŭg ka darŭm ong, isa Aku kinyam jera-birasa ati.
Darŭm-I jadi manusia di ong ati, Jesus bidua ka mite di Tapa adi taŭn dapŭd nyiramat Ayŭh so pinyikabŭs, ngga sirŭŭn bana buang ngga sien. Sabab Ayŭh pirapat adŭp-I buang tŭtŭd di Tapa, Tapa dingah Ayŭh.