6 ka taban-i mari. Komŭnŭ ayŭh bagan bara dingan-i samŭn rasū-i, nang-i di ngara, ‘Aku raru gaŭn aku mbŭh dapŭd biri ku adi manyap. Ja bigawai man siramat ngga aku!’
Simŭnŭ gŭh, Aku kidaan di angān, re agi rabis bās pinyigaŭn di shorga sabab ndi naan daya bidosa adi mbŭh marik pimudip-i pari ka Tapa, so pinyigaŭn sabab prii puru-prii naan daya adi dog stabi adi pikir adŭp-i dŭhsah ndai simŭnŭ.”
Pingaten dari inŭh adi dapu pingaten dayung; pak jerā pingaten dari, mijog nguan ka dingah, adi gaŭn kan-i dingah sirŭŭn pingaten dari. Simŭnŭ inŭh pinyigaŭn ku jadi gŭgŭp.
Kan ayŭh mbŭh ndŭg ka kiris munki masam Tapa mbŭh nyiberkat ngara, ayŭh mbŭh raru gaŭn ka ngatat sopŭrŭg ngara da tŭtŭd di Tuhan ngga siabo atin ngara.
Jadi, dog pait eklisia di pimanu ngara, ngara panu di Phoenicia ngga Samaria, kidaan pasar daya adi dŭh bangsa Jahudi mbŭh sabah di Tapa; agah ati bada sopŭrŭg bara adi sabah mbŭh raru gaŭn.
Kadŭ aku re dog siŭ ka deya ku re dog ren mun pinganggen di tunduh sadis adi angān jugan ka Tapa ngga kiren angān mbŭh sawŭ sabah di Ayŭh. Kambŭi anŭ sawŭ, sanang asŭng ku isa angān sua gaŭn ngga aku.
Jadi meh, bara dingan ku adi aku rindu, aku raru jabŭng di angān! Aku mbŭh raru gaŭn buang mingangŭn di angān! Angān patut mijog tagap darŭm pimudip samah darŭm Tuhan.
Taŭn-i mbŭh adŭp ngan, angān adi dŭh kurang so bara adi bŭkŭn adi kieh harap, adi jadi pinyigaŭn ami, ka adi sabab-i kieh bisa mingangŭn di pimanang ami di sirung jawin Tuhan Jesus kan Ayŭh mandŭg.