TUHAN nang, “Anŭ mbŭh so pinyiraan Ku inŭh ayŭh sangsara; pinyikabŭs-i inŭh sadis ngga apun dosa. Ngapŭi ayŭh re kiris bara sesang-i; ayŭh re tui udip, ka so ayŭh Aku re dapŭd pinŭtŭn Ku.
Ka Aku re ari nyiruton angān ka pimunos asŭng ngan ngga kayuh kana. Aku re bada angān bake ka bua. Angān re keya ka teya adi biyŭn bagŭ piin, mun rubang piin adi dŭh pandai badŭh.
Kuasa raja-I re masang bitambah; pritah-I re ari darŭm damai. Ayŭh re mritah nimun sesang Raja David, sangan kuasa-I di kayuh adi batur ka tŭnggŭn, so madin ndŭg sikasŭn tipuh. TUHAN adi Bisa-pŭrŭg mbŭh natu an ndai sopŭrŭg ati.
Ngara re mandŭg ka biragu ngga gaŭn di Sandah Zion angan pinganggen so Aku — pinganggen gandom ka wain ka inyo kanā, pinganggen biri ngga sapi sapi. Ngara re keya ka teya adi biyŭn sukup piin; ngara re biyŭn sopŭrŭg kayuh adi ngara biguna.
Dawŭn dawŭn-i ramus, ka mbŭh sarad ngga buwa, dang ngga paan barang naan daya di ong. Dāng tarun rŭŭ di sayung-i, manuk ndai sarin di daan-i, ka barang masam anŭ adi udip man buwa-i.
“Angān dŭh tungang sabab angān kurang sabah di Tapa,” Jesus nam. “Puan meh! Kambŭi angān biyŭn pinyabah mati sirah ruwang sabi, angān bisa nang di sandah ati, ‘Sigen adŭp mu kamajeh!’ ka-i sawŭ sigen adŭp-i. Tungang angān ndai tadŭ tadŭ kayuh!”
Tuhan nam, “Kambŭi angān biyŭn pinyabah mati ndi sirah ruwang sabi, angān tungang nang di tŭngŭn ara ati, ‘Dimbut ka purun adŭp mu di rawŭt!’ ayŭh re tunda pinganang ngan.
Ko dingah ayŭh, sopŭrŭg ngara muji Tapa. Ka ngara nang, “Paul, kuu adi dingan ami, kuu kiris kudu ribu daya Jahudi mbŭh sabah di Jesus, ka munki masam tŭtŭd ngara di Ukum-adat.
so kuasa pingandai-nginga ngga pingandai-saruh, ka so kuasa Roh Kudus. Ngapŭi meh, darŭm panu bijaruh so Jerusalem ndŭg Illyricum, aku agi piagah Agah Kana pasar Kristus.