37 Ruai nang utung-i bara daya-gaji anŭ kan tuan ngara dapŭd ngara bijaga buang sidia di jam ayŭh maad! Aku kidaan di angān, ayŭh re kadi jipo tabar-i, bada ngara guru, ka rasu ngidang ngara.
Keya ka dari adi mara tambit dayung tibŭn ndu sawŭn, Ayŭh adi napa kuu re sawŭn kuu. Keya ka pingaten dari angan pingaten dayung-i, simŭnŭ gŭh Tapa re angan kuu.
TUHAN adi Tapa mu agi ngga kuu; kuasa-I nggen pimanang di kuu. TUHAN re pawŭn ka gaŭn sabab kuu. ka ngga pinyirindu-I Ayŭh re nggen udip bauh di kuu. Ayŭh re biragu ka gaŭn sabab kuu,
Bijaga meh ka ari simayang isa angān bake buang siramat darŭm nura sopŭrŭg kayuh anŭ adi re tambus; ka angān meh re dapŭd mijog di sirung jawin Anak Manusia.”
Asi asi adi an bituan di Aku dŭh siŭn dŭh an tunda Aku, isa daya-gaji Ku siraru agi ngga Aku di tadŭ yŭn Ku. Ka Sama Ku re kibās barang naan daya adi bituan di Aku.
Pak sunggu mŭnŭ, sak adi nang Surat-kudus, “Kayuh adi bŭn daya kiris puan kah dingah, kayuh adi bŭn daya pikir re jadi, mbŭh tigŭrŭ kayuh adi Tapa sidia yŭn ngara adi rindu Ayŭh.”
Darŭm angān ndai simŭnŭ angān re dog nggen hak ngga sipuno-i ngga kinyam Pinyipritah adi sawŭ adi tan adu adu adi tung Tuhan ngga Pinyikudip ta, Jesus Kristus.
Ngapŭi meh, bara dingan ku, darŭm angān kajŭn Andu anŭ, ngga sibisa bisa ngan bada adŭp ngan bisig ka dŭh biyŭn takar sarah di sirung jawin Tapa ka udip bamai ngga Ayŭh.
Komŭnŭ aku dingah sirŭŭn so shorga nang, “Nuris ati: So madin, sanang inŭh ngara adi kabŭs darŭm ngara bituan di Tuhan!” “Manŭn sawŭ!” nam Roh Kudus. “Ngara re rŭŭ so kraja jera ngara, amai ngara re dog ngupah sabab pingandai kana ngara.”