Pak ngara napat bara pinyisung Tapa, dŭh tambit piduri di pinganang-I ka tawŭh bara nabi-I, ndŭg ka pinŭbŭn-i TUHAN mbŭh raru baji di daya-I ka mating aran ngara re tungang pirupas adŭp-i so ukum-I.
“Pak angān siken, ‘Mani anak dŭh dapu tanggong dosa sama-i?’ Pinyinam-i inŭh anak ndai kayuh adi batur ka adi kana. Ayŭh sita ukum-adat Ku ka tunda-i ngga nakit, ngapŭi meh ayŭh manŭn re udip.
“Mbŭh raru payah inŭh angān, bara gurū Ukum-adat Jahudi, ka angān bara daya Pharisee! Angān pingadong! Angān mbŭh keya ka kubur adi buda ngasad ko dog ngu, adi ramus tura ka sapa-i pak tura ka darŭm-i mbŭh puno ngga dudu turang ka tadang tadang manusia adi madam.
Ngara puan ukum-adat Tapa nang daya adi udip mun anŭ patut dog ukum kabŭs. Gŭt-i ngara, dŭh-i babŭ ndai kayuh adi mun anŭ adŭ, pak mbŭh ngatat daya bŭkŭn ndai simŭnŭ.
Joshua kidaan di ngara, “Adŭp ngan jadi saksi yŭn adŭp ngan; angān mbŭh ngaku adŭp ngan raan bituan di TUHAN.” “Sawŭ,” ngara nang, “kieh jadi saksi yŭn adŭp ami.”