Batŭh ngan mbŭh keya ka prita yŭn pŭrŭng. Kan batŭh ngan kana, ndi pŭrŭng ganan ngan mbŭh puno ngga jawa; pak kan batŭh ngan arap, ndi pŭrŭng ganan ngan mbŭh darŭm karŭm.
Pak kambŭi angān dŭh masang mun anŭ, angān mbŭh keya ka daya adi dŭh tungang kiris tarun, puan kah karak, buang mbŭh kambŭt adŭp ngan ko dog pibisig so dosa ngan adi jah.
Kuu nang, ‘Aku ati kaya ka mbŭh udip sanang; aku biyŭn sopŭrŭg kayuh adi aku biguna.’ Pak kuu dŭh puan munki masam payah ka susah-i kuu! Kuu sirata, sitagor, ka karak.