Agi ndi sidah, Jesus simayang di ndi yŭn. Kan-I muko simayang, ndi so bara murid-I nang di Ayŭh, “Tuhan, ngajar kieh bidua, nimun John ngajar jangi murid.”
Jua sopŭrŭg kayuh adi angān biyŭn ka nggen duit anŭ di daya sirata. Ndai yŭn adŭp ngan kambut duit adi dŭh bisa rusak, ka nyikŭn buat-rata ngan di shorga. Diginŭ rata ngan dŭh bisa kurang, amai pinaku dŭh dapŭd nyindŭk-i ka gŭgŭt dŭh dapŭd pirusak-i.
jadi ayŭh bagan pingingat-i anŭ da mŭrŭt ka nang, ‘Ani kayuh ati adi aku dingah pasar kuu? Taban kamati surat kira-kira kraja mu, sabab kuu mbŭh dŭh bisa jadi pingingat buat-rata ku tia.’
“Pak Abraham nang, ‘Ingat nak, kuu darŭm pimudip ong mu mbŭh dog nggen sopŭrŭg kayuh kana, ka Lazarus kayuh arap. Pak madin ayŭh dog nyaduh digiti, ka kuu mbŭh sangsara.
Kan Jesus dingah sakanŭ, Ayŭh nang di ayŭh, “Dŭm ndi kayuh adi patut kuu ndai. Jua sopŭrŭg kayuh adi kuu biyŭn ka nggen duit anŭ di daya sirata, ka kuu re dapŭd buat-rata di shorga; ko ndai simŭnŭ, kuu bisa tunda Aku.”
“Ngapŭi meh, nakit ngatin kayuh adi angān dingah; sabab asi asi adi biyŭn kayuh re dog nggen rabis bagŭ, pak asi asi adi dŭh biyŭn, rapuh kayuh adi-i biyŭn re dog tambit gŭh.”
Mary mbit sitangah lita inyo wangi adi mbar rega-i adi dog ndai so ndi masam kayuh adi buuh ramak dagŭn-i, ka susen-i di kaja Jesus. Ayŭh ngutos kaja Jesus ngga ubok-i. Ka ramin mbŭh puno ngga dagŭn wangi anŭ.
pak ngara adi nok piin adi Aku nggen, asŭng-i dŭh re tia badŭh. Piin adi Aku nggen di ngara agi keya ka atak piin adi nggen udip, ka adi nggen udip adi sawŭ adi tan adu adu.”
“Aku kidaan di angān kayuh adi sawŭ: daya adi dingah pinganang Ku ka sabah di Ayŭh adi pait Aku biyŭn udip adi sawŭ adi tan adu adu. Ngara dŭh re dog ukum, pak mbŭh ruah so pinyikabŭs nuju udip anŭ.
Dŭhnyah gruwŭn pinguman adi bisa bangŭs, pak gruwŭn pinguman adi nggen udip adi sawŭ adi tan adu adu. Anŭ inŭh pinguman adi Anak Manusia nggen di angān, sabab Tapa adi Sama, mbŭh nggen di Ayŭh hak ngga ndai simŭnŭ.”
Aku nggen bait kani sopŭrŭg kayuh adi aku biyŭn, ndŭg ka nggen pŭrŭng ku yŭn dog badang ani, pak kambŭi aku dŭh biyŭn pinyirindu, kayuh anŭ mating pinyikana-i di aku.
Kambŭi angān dŭh raan bituan di Ayŭh, natu pikir-kira ngan andu ati, asi adi re ngan yŭn bituan; tapa tapa adi tayung-babuk ngan nyambah di Mesopotamia, puan kah tapa tapa daya Amor adi muko dapu tarun tana adi yŭn ngan rŭŭ madin. Pak aku ngga rawang ku, kieh re bituan di TUHAN.”
Joshua kidaan di ngara, “Adŭp ngan jadi saksi yŭn adŭp ngan; angān mbŭh ngaku adŭp ngan raan bituan di TUHAN.” “Sawŭ,” ngara nang, “kieh jadi saksi yŭn adŭp ami.”