TUHAN nang di ayŭh, “Asi garang nggen baba di manusia? Asi bada ayŭh bangam puan kah dŭh pandai minyu? Asi bada ayŭh kiris tarun puan kah bada ayŭh karak? Aku inŭh, adi TUHAN.
“Kan kayuh mbŭh jadi simŭnŭ, Aku re bada daya Israel bake ka bada kuu, Ezekiel, minyu di yŭn barang naan daya dapŭd dingah kuu, isa ngara puan nang Aku ati TUHAN.”
Komŭnŭ, kan Aku minyu ngga kuu dinge ka bada kuu dapŭd minyu dinge, kuu re kidaan di ngara kayuh adi Aku, adi TUHAN Raja, nang. Kada so ngara re dingah, pak kada re dŭh piduri kuu, amai ngara inŭh bangsa adi an birawan.”
Pak kuu dŭh sabah di pinganang ku, adi re jadi bitŭtŭk di tika adŭp-i. Sabab kuu dŭh sabah, kuu re jadi bawa; kuu re dŭh bisa minyu ndŭg ka andu adi ngga pinganang ku ati jadi bitŭtŭk.”