Abraham mutu ubak-i ndŭg ka jawin-i dog tana, pak tawŭh kan ayŭh pikir darŭm asŭng-i, “Tungang kah daya biyŭn anak kan umbur-i mbŭh siratus sawa? Tungang kah Sarah biyŭn anak kan umbur-i mbŭh prii puru sawa?”
Pinurung rapat raja nang di Elisha, “Dŭh-i bisa jadi, dŭh gŭh kambŭi adŭp TUHAN bait kani rasu pait gandom madin!” “Kuu re kiris-i jadi, pak kuu dŭh re man tadŭ tadŭ so pinguman anŭ,” Elisha nam.
Ayŭh nganŭ mbŭh re siratus sawa umbur-i; pak pinyabah-i dŭh ramah kan ayŭh ingat pŭrŭng adŭp-i adi mbŭh raru minyamba ka mbŭh re kabŭs, buang adŭp sawŭn-i Sarah taŭn dŭh tungang biranak.