“Kan tika anŭ mbŭh mandŭg,” nang TUHAN Bisa-pŭrŭg, “ndi sumbur piin re dog kuka ngga pibisig sesang sesang David ka daya Jerusalem so dosa ngara ngga pimudip ngara adi nyambah tibudo.
Agi kada so angān ko mun anŭ. Pak angān mbŭh dog pibisig so dosa; angān mbŭh dog trima Tapa jadi daya-I; angān mbŭh dapŭd bamai ngga Tapa da Tuhan Jesus Kristus ka da Roh Tapa ta.
Jadi ja meh ata di nyindŭk Tapa ngga atin tŭnggŭn ka ngga pinyabah adi sawŭ, ngga atin adi mbŭh dog pibisig so pikir-kira atin adi mbŭh kinyam sarah ka ngga pŭrŭng adi dog mamuh ngga piin bisig.
amai kayuh anŭ kaŭs-i pasar pinguman, nok, ka barang masam adat pibisig. Sopŭrŭg anŭ batur-i atur adi tungang dog kiris adŭ, adi dog pakai ndŭg ka tipuh adi ngga Tapa nukar-i ngga atur adi bauh.
“Aku dŭh puan, tuan. Kaam kidŭ-i puan,” aku nam. Ayŭh nang di aku, “Ngara inŭh adi ko kinyam sangsara pinyikisiis. Ngara muko ngu piraka ambu ngara da buda pakai deya Anak Biri.