Ko anŭ, kadi sopŭrŭg ramak adi marut isi pŭrŭng, parad atin adi siabo kana, ka so-duwŭh atin tipareng-i adi agi ramak dieh, ka badang sopŭrŭg anŭ di tunduh mija-sambah ndu sadis ka Aku.
“Nading kadi sopŭrŭg ramak dari biri anŭ, koi-i adi piramak, ka ramak adi marut isi pŭrŭng, parad atin adi siabo kana, so-duwŭh atin tipareng adi agi ramak dieh, ka pŭŭh tauh-i.
Komŭnŭ ayŭh nang di aku, “Bada pikir bara daya ati madŭd, kajit ngara bangam, ka batŭh ngara karak, isa ngara dŭh dapŭd kiris, bait dingah, puan kah mirati. Kambŭi dŭh simŭnŭ, ngara re pari ka Aku, ka dapŭd bua.”
TUHAN Raja nang, “Bara imam adi so tibaran-asar Levi adi sesang Zadok, tŭtŭd bituan di Aku di Ramin Ku di tika daya Israel adi bŭkŭn tagan Aku. Jadi madin ngara inŭh adi patut bituan di Aku ka mandŭg ka sirung jawin Ku di jugan ka Aku ramak ngga deya sadis.
Angān an na tangan ngan di tunduh ubak dāng anŭ ka siŭ-i di rawa tiban Bari TUHAN. Bara imam adi so asar Aaron an naui deya dāng anŭ di so-pat parad mija-sambah
Imam anŭ an taban ramak ramak anŭ ka badang-i di tunduh mija-sambah adi yŭn badang sadis badang, mun adi ko-i ndai ngga ramak dāng adi dog siŭ yŭn sadis bidingan.
Ka ata puan nang pimudip amba ta mbŭh dog siŭ ngga Kristus di atuh rigang, siŭn kuasa pŭrŭng adi bidosa bisa dog pirabur, isa ata dŭh tia jadi urun dosa.
TUHAN adi Tapa ngan re nggen di angān ngga bara sesang ngan atin adi raan tunda pinganang-I, isa angān bisa rindu Ayŭh ngga siabo atin ngan, ka angān re gibabŭ rŭŭ di tarun tana anŭ.
Nambah ka anŭ, diŭ so ramak dog kadi ka dog badang, daya-gaji imam ari mandŭg ka nang di sianŭ adi jugan sadis, “Nggen di aku kada dagin re imam manggang. Ayŭh dŭh trima dagin adi muko dog tanŭk ngga piin so kuu, ayŭh raan ata-i adŭ.”