Pak aku nam, “Dŭh, TUHAN Raja! Aku bŭn nyembar adŭp ku. So aku gi-sŭ aku bŭn man dagin dāng adi mbŭh kabŭs sadi adŭp-i bait adi kabŭs dog siŭ dāng tarun. Aku bŭn man pinguman adi dog nyirundeng kais.”
Angān dŭh siŭn man tadŭ tadŭ manuk ati: beuh, bo, beuh-sise, manuk nasar, manuk gagak, manuk volcha, manuk kak; manuk onta; manuk iken rawŭt, barang masam bangau, manuk undan, manuk kosa, kadā;
Tadŭ tadŭ pinguman adi bisa dog man, pak muko dog nyijuh piin adi so priok adi kais, re jadi kais; ka tadŭ tadŭ mun piin nok adi darŭm priok anŭ mbŭh jadi kais gŭh.
pak angān dŭh siŭn man onta, dŭngŭn batuh, ka rebit. Dāng dāng ati dŭh siŭn dŭh dog nyirundeng kais; ngara ngunyai pinguman so kundi-i, pak tinjug-i dŭh tipire.
Dŭhnyah bada barang masam ajar adi saruh taban angān miriseu so aran adi batur. Kana dŭ inŭh ata dog nyibake ngga pinyirasi-mandis Tapa, ka dŭh so tunda atur pasar pinguman; ngara adi tunda atur anŭ bŭn-i dapŭd utung so dieh.
amai kayuh anŭ kaŭs-i pasar pinguman, nok, ka barang masam adat pibisig. Sopŭrŭg anŭ batur-i atur adi tungang dog kiris adŭ, adi dog pakai ndŭg ka tipuh adi ngga Tapa nukar-i ngga atur adi bauh.