TUHAN nang di ayŭh, “Asi garang nggen baba di manusia? Asi bada ayŭh bangam puan kah dŭh pandai minyu? Asi bada ayŭh kiris tarun puan kah bada ayŭh karak? Aku inŭh, adi TUHAN.
daya karak dapŭd kiris, daya bajang dapŭd panu, ngara adi naman andam kurit adi bisā mbŭh dog pibisig, daya bangam dapŭd dingah, daya kabŭs dog pakat, ka Agah Kana mbŭh dog nyuse di daya sirata.
Ayŭh nam, “Daya adi dŭn Jesus kunyak tana, gurai-i di batŭh ku, ka bada aku di ka Siloam di ngu jawin ku. Aku di, ka ngu jawin ku ka nganŭ gŭh aku dapŭd kiris.”
Kuu siŭn kuka batŭh ngara isa ngara pari so karŭm ka jawa, ka pari so kuasa Shetan di ka Tapa, isa ngara so ka pinyabah di Aku bisa dapŭd pingapun dosa samŭn pinyirŭŭ samah ngga bara daya adi Tapa mbŭh mien.’
Kayuh adi Ukum-adat dŭh tungang ndai, sabab manusia ramah darŭm tibiat-i, Tapa mbŭh ndai. Ayŭh nunggu dosa darŭm tibiat manusia darŭm-I pait Anak adŭp-I, adi mandŭg ngga tibiat adi brimun ngga tibiat ta adi bidosa, yŭn ngarah dosa.