Pak madin, nggen dayung anŭ pari ka banŭh-i. Ayŭh anŭ nabi, ka ayŭh re bidua yŭn mu, isa kuu dŭh kabŭs. Pak kambŭi kuu dŭh nggen ayŭh pari, Aku bakan kuu nang kuu re kabŭs, kuu ngga sopŭrŭg daya mu.”
Madin taban ju dari sapi ngga ju dari biri ka yŭn Job ka jugan-i ndu sadis yŭn adŭp ngan. Job re bidua yŭn ngan, ka Aku re nam dua-i ka dŭh re pimangŭh angān, sunggu angān dŭh nang kayuh adi sawŭ pasar Aku, mun Job.”
Kan angān bidua, Aku re nggen pimite ngan. Kan angān bagan Aku, Aku re nam. “Kambŭi angān pirŭŭ kraja pingandai ngan adi kinanyuh daya, adi ngamun daya, adi kinarap daya;
Jadi madin, Aku, adi TUHAN, bakan ngara nang Aku re bada pinyirusag nyatŭk ngara, ka ngara dŭh re dapŭd pirupas adŭp ngara. Ka kan ngara bagan mite turung so Aku, Aku dŭh re dingah ngara.
Sunggu kambŭi ngara bipusa, Aku dŭh re dingah sirŭŭn ngara mite turung; ka kambŭi ngara jugan sadis badang ngga sadis ruwang kayuh ka Aku, Aku dŭh re munos asŭng di ngara.”
Komŭnŭ TUHAN nang di aku, “Sunggu kambŭi Moses ngga Samuel agi mijog digiti mite masi so Aku, Aku dŭh re masi di bara daya ati. Bada ngara bu; bada ngara bu so sirung jawin Ku.
Ngara re kinyam bisā baji Ku. Aku dŭh re tandah bait masi di ngara. Ngara re nyirais ngga situngang ngara nang dua ka Aku, pak Aku dŭh re dingah ngara.”
Angān dŭh mien Aku; Aku mien angān ka tijuan angān da panu ka pijadi bagŭ buwa, buwa adi tan adu adu. Ka Sama meh re nggen di angān tadŭ kayuh adi angān mite ngga adŭn Ku.