TUHAN nang, “Ati inŭh urun ku, adi Aku nyibake — adi Aku mbŭh mien; di ayŭh asŭng Ku munos. Aku mbŭh nggen di ayŭh kuasa Ku, ka ayŭh re taban pinyitŭnggŭn ka barang bangsa.
“Aku, adi TUHAN, mbŭh bagan kuu ka nggen di kuu kuasa ngga pimanu pinyitŭnggŭn di ong. So kuu Aku re ndai simanya ngga sopŭrŭg daya; so kuu Aku re taban jawa ka bangsa bangsa.
Darŭm ayŭh minyu, abun adi jawa mandŭg ka nyayung ngara, ka sirŭŭn so abun nang, “Ati inŭh Anak nyirot Ku, di Ayŭh asŭng Ku munos; dingah pinganang-I!”
Tipuh-i re mandŭg, ka mbŭh mandŭg, kan sopŭrŭg ngan re pambar, barang naan ka ramin adŭp-i, tingge Aku sadi. Pak Aku sawŭ dŭh sadi, sabab Sama agi ngga Aku.
“Aku dŭh bisa ndai ani ani ngga kuasa adŭp Ku sadi; Aku tingga arap kana daya so pinyibada Tapa adŭ, ngapŭi anŭ adi Aku nang agi batur, sabab-i dŭh so pinyiraan adŭp Ku, pak so pinyiraan-I adi pait Aku.
Pak Tuhan agi ngga aku ka nyibake aku, isa aku tungang piagah ngga sipuno-i Agah Kana anŭ yŭn sopŭrŭg daya adi dŭh bangsa Jahudi dingah; ka aku dog nyiramat so ukum kabŭs.
Imam Bās ta ati, dŭh-I dŭh biyŭn pinyirasi di pinyiramah ta. Ayŭh inŭh Imam Bās ta, adi ko dog pinyisuba darŭm bagŭ masam kayuh mun adŭp ta, pak dŭh-I bidosa.
Jesus meh, Imam Bās adi ata biguna. Ayŭh kudus; Ayŭh dŭh biyŭn sarah puan kah dosa; Ayŭh mbŭh dog nyidŭrŭ so bara adi bidosa ka mbŭh dog paad ka yŭn adi rabis bigatung so rangit.
Aku nuris ati ka angān, bara anak ku, isa angān dŭh ndai dosa; pak kambŭi tadŭ so angān agi ndai dosa, ata biyŭn pingarun, Jesus Kristus adi tŭnggŭn, adi ngarun ata di sirung jawin Sama.