“Jerusalem, Jerusalem! Kuu siŭ bara nabi, ka manjan ngga batuh bara pinyisung adi Tapa pait ka kuu! Mbŭh pikudu kari Aku raan dakŭp sopŭrŭg daya mu, nimun sindŭ siok nguruk anak-i di ribo urad-i, pak kuu abah!
Ka ngga adŭn-I, agah pasar daya patut marik pimudip-i pari ka Tapa siŭn dapŭd pingapun dosa, dŭh siŭn dŭh dog nyuse di sopŭrŭg bangsa, piguru so Jerusalem.
Di dupan ngara adi ramah darŭm pinyabah aku bada adŭp ku ramah mun ngara, siŭn aku dapŭd nyiruton ngara da jadi pinunda Kristus. Jadi aku jadi sopŭrŭg kayuh yŭn sopŭrŭg bangsa daya, isa-i aku bisa nyiramat ngara ngga sibisa bisa ku ngga tadŭ masam aran.