Ayŭh panu mua juan-i, mŭŭb di tana, ka simayang, “Sama Ku, kambŭi bisa, kadi makuk jera-birasa ati so Aku! Sunggu mŭnŭ dŭhnyah nurut pinyiraan Ku, pak ndai adŭ pinyiraan Mai.”
“Aku dŭh bisa ndai ani ani ngga kuasa adŭp Ku sadi; Aku tingga arap kana daya so pinyibada Tapa adŭ, ngapŭi anŭ adi Aku nang agi batur, sabab-i dŭh so pinyiraan adŭp Ku, pak so pinyiraan-I adi pait Aku.
Pak Aku biyŭn taksi yŭn adŭp Ku adi rabis bās so taksi adi John nggen: Kayuh adi Aku ndai so pinyibada Tapa, mbŭh minyu yŭn Ku ka kiren Aku taŭn dog pait Sama.
Aku mbŭh kiren di angān darŭm bagŭ masam kayuh, so ka bandar nyiraja mun ati ata dŭh siŭn dŭh an turung daya adi ramah, buang ingat pinganang Jesus adi nang, ‘Sanang dŭ inŭh daya adi nggen so daya adi kambat.’ ”
Ja ata adu adu nyigura ka Jesus, di yŭn pinyabah ta bisangan so sibungas-i ndŭg sikasŭn-i. Ayŭh dŭh arah da rigang! Pak, sabab pinyigaŭn adi kajŭn Ayŭh, Ayŭh dŭh kira mangŭh kabŭs di atuh rigang, ka madin Ayŭh mbŭh guru tura ka tauh takta Tapa.