“Manusia,” Ayŭh nang, “minyu ngga bara pinguru ati ka kidaan di ngara TUHAN Raja nang: angān mbŭh mandŭg an siken pinyiraan Ku, dŭh kah? Siragi Aku ati Tapa adi udip, Aku dŭh re bada angān siken so Aku tadŭ tadŭ kayuh. Aku, adi TUHAN Raja, mbŭh minyu.
Daya so bŭngŭn ong di parad ndi ndŭg bŭngŭn ong di parad andi stabi di Aku. Di barang yŭn ngara badang kimanyan ka Aku, ka jugan sadis adi patut dog trima. Sopŭrŭg ngara stabi di Aku!
Kada re dog siŭ ngga pedang, ka adi bŭkŭn re dog taban bu jadi daya-takap ka rais daya bŭkŭn. Ka daya adi dŭh bangsa Jahudi re digang Jerusalem ndŭg ka tipuh ngara mbŭh ripuan.
Tipuh-i re mandŭg, ka mbŭh mandŭg, kan sopŭrŭg ngan re pambar, barang naan ka ramin adŭp-i, tingge Aku sadi. Pak Aku sawŭ dŭh sadi, sabab Sama agi ngga Aku.
Angān bagan Ayŭh Sama, kan angān simayang nyambah Ayŭh. Ayŭh ngayag sopŭrŭg daya nanyam ka kraja ngara, dŭh mien asi asi. Ngapŭi meh, sitian angān babŭ di ong ati, angān an stabi di Ayŭh.