Gaŭn, gaŭn, daya Zion! Nyirais amai gaŭn, angān daya Jerusalem! Tingga, raja ngan mandŭg! Ayŭh mandŭg ngga bragah ka pimanang, pak pirapat adŭp-i nunggang kaldi ngga anak kaldi.
“Ingat nŭh, dŭhnyah ngamun tadŭ tadŭ so ngara adi sŭ ati. Malaikat ngara di shorga, Aku kidaan di angān, agi siraru di sirung jawin Sama Ku di shorga. [
Aku simayang isa ngara jadi ndi. Sama! Aku mite ngara jadi ndi darŭm Ata, nimun Kaam agi darŭm Aku ka Aku agi darŭm Kaam. Aku mite ngara jadi ndi, isa ong bisa sabah nang Kaam sawŭ mbŭh pait Aku.
Aku darŭm ngara ka Kaam darŭm Aku, isa ngara bisa batur jadi ndi, ka isa ong bisa puan nang Kaam mbŭh pait Aku ka puan nang Kaam rindu bara pinunda Ku nimun Kaam rindu Aku.
Agah adi Kaam ko nggen di Aku, Aku ko nggen di ngara, ka ngara mbŭh kambat-i. Ngara puan Aku sawŭ mandŭg so Kaam, ka ngara sabah Kaam sawŭ adi bada Aku mandŭg.
Pak Aku biyŭn taksi yŭn adŭp Ku adi rabis bās so taksi adi John nggen: Kayuh adi Aku ndai so pinyibada Tapa, mbŭh minyu yŭn Ku ka kiren Aku taŭn dog pait Sama.
Jesus nang di ngara, “Kambŭi Tapa sawŭ Sama ngan, angān rindu Aku, sabab Aku mandŭg so Tapa ka madin mbŭh agi digiti. Aku dŭh mandŭg ngga pinyiraan adŭp Ku, pak Ayŭh inŭh adi pait Aku.