“Ayŭh dog pijera, pak ayŭh nyijŭn-i ngga atin rapat; ayŭh dŭh piruah ndi bang pinganang. Mun anak biri re dog simareh, mun biri re dog gumbak buruh-i, ayŭh dŭh nang ani ani.
Awar isan isan Jesus dog taban so ramin Caiaphas di ka istana gabenor. Bara Pinguasa Jahudi dŭh mŭrŭt istana, amai an jaga adŭp-i bisig nanyam ka adat, siŭn dapŭd man gawai Paska.
Ka Pilate nang di Ayŭh, “Jadi Kuu ati raja, meh?” Jesus nam, “Adŭp mu mbŭh nang Aku raja. Aku dog biranak di ong yŭn ndi pinŭtŭn, an minyu pasar kayuh adi sawŭ. Asi asi adi trima kayuh adi sawŭ, dingah Ku.”
“Dŭh,” Jesus nam, “sunggu Aku bisaksi yŭn adŭp Ku, kayuh adi Aku nang agi sawŭ, sabab Aku puan so ki Aku mandŭg ka kamaki Aku re di. Angān dŭh puan so ki Aku mandŭg puan kah kamaki Aku re di.
Dŭhnyah taru pinganyu ngan; ari bada adŭp ngan pagan ngga kiren di ngara adŭp ngan re manang ka adŭp ngara re arah, sabab Tapa inŭh adi nggen pimanang di angān.
Muko anŭ, dayung anŭ di ka kidaan di banŭh-i, “Ndi naan daya Tapa agi mandŭg tudu aku, taru nŭŭh kiris, mun malaikat Tapa. Aku dŭh siken so ki pimandŭg-i, ka ayŭh dŭh gŭh kidaan dŭn-i di aku.