ka komŭnŭ nyerah Ayŭh ka tangan daya adi dŭh bangsa Jahudi, adi re napat Ayŭh, madŭs Ayŭh, ka masak Ayŭh di atuh rigang; pak taruh andu ripas anŭ Ayŭh re dog pakat udip bauh.”
“Dingah,” Ayŭh nang di ngara, “ata aŭn panu ka Jerusalem di yŭn Anak Manusia re dog nyerah ka darŭm tangan bara pingubak imam ka gurū Ukum-adat Jahudi. Ngara re nggen ukum kabŭs di Ayŭh ka komŭnŭ nyerah Ayŭh ka tangan daya adi dŭh bangsa Jahudi,
“Dŭh-i pasar sopŭrŭg ngan Aku nang sakanŭ tejah. Aku puan daya adi Aku ko mien. Pak pinganang Surat-kudus dŭh siŭn dŭh an jadi bitŭtŭk, adi nang, ‘Daya adi samah man pinguman Ku mbŭh makat rawan Aku.’
Jadi Ayŭh nang di ngara, “Kan angān katuh Anak Manusia, angān re puan ‘Aku ati inŭh Ayŭh’; komŭnŭ angān re puan Aku dŭh ndai kayuh so ka pinyiraan adŭp Ku, pak nimun Sama mbŭh ngajar Aku, sakanŭ inŭh Aku minyu.
Pak darŭm-I kambat pangu yŭn ta Kristus mbŭh nubos ata so pangu adi mandŭg so Ukum-adat; amai Surat-kudus nang, “Asi asi adi dog ukum kabŭs di atuh rigang inŭh di ribo pangu Tapa.”
tadang anŭ dŭh siŭn babŭ diginŭ ripuan ndi ngarŭm. Ayŭh dŭh siŭn dŭh dog kubur di andu anŭ gŭh, sabab tadang daya adi bikideng di tiang taban pangu Tapa di tarun tana anŭ. Kubur tadang daya anŭ isa angān dŭh nyembar tarun tana adi TUHAN nggen di angān.