“Aku re nggen di sesang sesang David ngga di daya Jerusalem atin adi masi ngga atin adi gagā bidua. Ngara re tingga sianŭ adi ngara mbŭh tabŭk ndŭg ka kabŭs, ka ngara re ngurid-i mun ngurid anak tambŭ adŭp ngara. Ngara re bandar bandar ngurid, mun daya ngurid anak pinuai dari.
Pak Aku kidaan di angān kayuh adi sawŭ: mbŭh kana di angān inŭh Aku bu, sabab kambŭi Aku dŭh bu, Pinurung dŭh re mandŭg ka angān. Pak kambŭi Aku bu, Aku re pait Ayŭh ka angān.
Pak kambŭi barang naan piagah agah so Tapa kan kada daya adi dŭh sabah di Kristus puan kah daya biasa mŭrŭt, ngara anŭ re rada adŭp-i daya bidosa ka raan ngubah adŭp-i sabab kayuh adi ngara dingah.
di nggen ukum di sopŭrŭg daya, di nunggu ngara sabab sopŭrŭg urah ginaka ngara ka sabab pinganang arap adi daya bidosa adi dŭh stabi di Tapa ko piruah ngga rawan Ayŭh!”