“Komŭnŭ jawa ngan re nyekar mun jawa isan isan, ka tawan ngan re rikas bua. Aku re ari agi ngga angān an nyiramat angān; bragah Ku re grindung angān di barang parad.
Kaam minyu ngga aku, ka aku dingah barang bang piminyu Mai. Aku ati jamai, TUHAN Tapa Bisa-pŭrŭg, ngapŭi meh pinganang Mai bada atin ku gaŭn ka sanang.
Angān dŭh mien Aku; Aku mien angān ka tijuan angān da panu ka pijadi bagŭ buwa, buwa adi tan adu adu. Ka Sama meh re nggen di angān tadŭ kayuh adi angān mite ngga adŭn Ku.
“Kan andu anŭ mandŭg, angān dŭh re siken kayuh di Aku. Aku kidaan di angān kayuh adi sawŭ: Sama re nggen di angān tadŭ kayuh adi angān mite ngga adŭn Ku.
Isa-i ajar Kristus darŭm sopŭrŭg pinyikana-i ngisi atin ngan. Ngajar ka pitayan dingan ngga sopŭrŭg pinyibijak. Nang ragu mazmur, nang nyanyi, ka ragu kudus; biragu ka Tapa ngga atin trima kaseh.
Aku nuris ka angān, bara anak ku, sabab angān puan Sama. Aku nuris ka angān, adi bara sama, sabab angān puan Ayŭh agi so sibungas-i. Aku nuris ka angān, bara dari adi mara, sabab angān bake; pinganang Tapa rŭŭ darŭm angān, ka angān mbŭh ngarah Siarap anŭ.
Pak mun angān, Kristus ko ren Roh-I di angān. Sitŭkŭd Roh-I babŭ darŭm angān, angān dŭh biguna di daya da ngajar angān. Amai Roh-I ngajar angān pasar sopŭrŭg kayuh, ka kayuh adi-I ngajar agi sawŭ, dŭh kayuh kadong. Tunda meh garang ajar Roh anŭ, ka bijijŭ darŭm udip ndi ngga Kristus.