pak kuu dŭh biyŭn kubur, ka tadang mu dog taran bada madam. Tadang mu dog nambun tadang tadang bara soldadu adi dog siŭ darŭm perang, dog taran ngga ngara di rubang batuh, ka dog digang.
Kupo adi bikuta mbŭh rusag; mbŭh dog tagan mun tarun tana-pajam adi mating ani ani dieh. Ayŭh mbŭh jadi tarun tana kupai yŭn sapi, di yŭn-i rŭŭ ka man kupai.
“Jadi Aku, adi TUHAN Raja, siken: dapŭd kah tŭngŭn anggor ati udip? Dŭh kah beuh anŭ adi diŭ dimbut-i ndŭg uat uat-i, nyirugut buwa buwa-i, ka mata daan daan-i ka tandah-i rayu? Beuh anŭ sanang dimbut-i, dŭh so dog turung bangsa adi raru bake bait kani.
Kaŭs-i kayuh adi ata patut rada madin inŭh, ata kajŭn darŭm taru andu anŭ adi ngga Tapa mandŭg jadi arang, ka apui bās anŭ adi re pirarap sinadan daya adi rawan Tapa!
Kambŭi daya mbŭh pirupas adŭp ngara so kuasa aran pimudip adi arap amai mbŭh puan pasar Tuhan adi Pinyikudip ta Jesus Kristus, ka komŭnŭ pari rabu, pimudip ngara anŭ agi rabis arap sikasŭn-i so pimudip ngara adi mbŭh.
Bara pinganyu Kristus anŭ taŭn sawŭ dŭh so tibaran ta, ngapŭi ngara bu tingge ata; kambŭi ngara so tibaran ta, ngara tatu babŭ ngga ata. Pak ngara bu isa-i tatŭng mating katŭn ngara sawŭ so tibaran ta.
Pak ngara adi pinakut, adi nyipunok Jesus, adi sembar, adi pinyiŭ, adi udip darŭm pimudip adi dŭh tatu darŭm pingandai kais, adi ndai biruri karŭm, adi nyambah tibudo, samŭn sopŭrŭg adi pingadong; tarun yŭn ngara inŭh danu anŭ adi bijagu ngga apui ka mirirang, anŭ inŭh pinyikabŭs adi numbor duwŭh.”