Tapa nang, “Ja ata napa manusia; raŭn gayŭn ngara re brimun ngga jata. Ngara re nguasa iken, manuk, ngga sopŭrŭg dāng kudip ngga dāng tarun, adi bās ngga adi sŭ.”
“Aku ati Tapa adi di sambu ka adi kudus. Aku rŭŭ di yŭn adi bigatung ka adi kudus, pak Aku gŭh adi rŭŭ ngga daya adi pirapat adŭp-i ka adi mbŭh marik pimudip-i pari ka Aku, isa Aku dapŭd bada pari tagap pinyabah ngga pingarap ngara.
Ayŭh inŭh Roh Kudus adi pinandŭng kayuh adi sawŭ pasar Tapa. Ong dŭh tungang kambat Ayŭh, sabab-i dŭh kiris Ayŭh buang dŭh puan Ayŭh. Pak angān puan Ayŭh, sabab Ayŭh agi ngga angān ka mbŭh agi darŭm angān.
“Daya adi trima Pinyipesan Ku ka sita-i, ngara anŭ inŭh adi rindu Aku. Sama Ku re rindu ngara adi rindu Aku, ka Aku re rindu ngara ka pinandŭng adŭp Ku di ngara.”
Simuki yŭn pinyirŭŭ Tapa re bisa biyŭn gagit-i ngga tibudo? Amai ata inŭh yŭn pinyirŭŭ Tapa adi udip! Nimun adi adŭp Tapa ko nang, “Yŭn pinyirŭŭ Ku inŭh bara daya Ku ka Aku bigaur ngga ngara; Aku re jadi Tapa ngara, ka ngara re jadi daya Ku.”
ka aku simayang gŭh mite Kristus rŭŭ darŭm atin ngan so ka pinyabah ngan di Ayŭh. Aku simayang mite sopŭrŭg kraja pingandai ngan bisangan di pinyirindu,
Ingat meh, angān an nyikŭn darŭm atin ngan agah anŭ adi angān ko dingah so sibungas-i. Kambŭi angān bidigŭng di agah anŭ, angān re siraru udip ndi ngga Anak ka ngga Sama.
Pak angān mbŭh daya adi Tapa dapu, bara anak ku, ka mbŭh ngarah bara nabi kadong, sabab Roh adi agi darŭm angān agi rabis bikuasa so roh adi darŭm ngara adi tung ong.
Pinyirindu adi aku nang, rati-i ata dŭh siŭn dŭh an udip nanyam ka pinyipesan Tapa. Pinyipesan ati, nimun adi sopŭrŭg ngan ko dingah so sibungas-i, sirati-i sopŭrŭg ngan dŭh siŭn dŭh an udip darŭm pinyirindu.
Aku dingah sirŭŭn minyu so takta anŭ: “Madin Tapa rŭŭ ngga bara daya! Ayŭh re rŭŭ ngga ngara, ka ngara re jadi bara daya-I. Adŭp Tapa re agi ngga ngara, ka Ayŭh re jadi Tapa ngara.