Aku mbŭh kiren di angān darŭm bagŭ masam kayuh, so ka bandar nyiraja mun ati ata dŭh siŭn dŭh an turung daya adi ramah, buang ingat pinganang Jesus adi nang, ‘Sanang dŭ inŭh daya adi nggen so daya adi kambat.’ ”
Aku raan angān puan mating daya adi dog nyiruton Roh Tapa bisa nang “Jesus turah!” ka mating daya bisa ngaku “Jesus inŭh Tuhan,” kambŭi dŭh dog ngajar Roh Kudus.
Aku, Paul, mite angān nyiringa aku. Sak adi nang daya, aku tŭkŭn buang dŭdŭt atin kan aku agi ngga angān, pak mangah kan aku jo so angān. Ngga pinyiduduh ka mandis Kristus
Mun angān, bara dingan ku, mbŭh dog bagan da jadi daya bebas. Pak dŭhnyah bada-i jadi aran yŭn pinyiripong pŭrŭng nguasa angān. Bada-i jadi aran yŭn ngan turung dingan ngan ngga pinyirindu.
Ayŭh patut dayung adi traŭn darŭm pingandai kana: dayung adi ko nakit nyiran bara anak-i, ko pisadang bara pinami, ko turung dingan-i adi samah Kristen, ko turung daya adi dog pinyusah, ka ko marar ndai kraja kana.
Ja ata adu adu nyigura ka Jesus, di yŭn pinyabah ta bisangan so sibungas-i ndŭg sikasŭn-i. Ayŭh dŭh arah da rigang! Pak, sabab pinyigaŭn adi kajŭn Ayŭh, Ayŭh dŭh kira mangŭh kabŭs di atuh rigang, ka madin Ayŭh mbŭh guru tura ka tauh takta Tapa.
Amai Kristus ko jera-birasa darŭm pŭrŭng, angān gŭh dŭh siŭn dŭh an nyibake adŭp ngan ngga pinŭtŭn adi mun jangi; sabab daya adi sangsara darŭm pŭrŭng abah-i tia bidosa.
Simŭnŭ gŭh angān daya adi babŭ mara, dŭh siŭn dŭh an nundok di daya adi tuuh. Ka sopŭrŭg ngan dŭh siŭn dŭh an taban atin tŭkŭn yŭn turung dingan ngan; amai Surat-kudus nang, “Tapa abah di daya adi sambuh, pak turung daya adi pirapat adŭp-i.”