Madin angān bagan bangsa bangsa tami; dawŭ-i ngara dŭh puan angān, pak madin ngara re bikaduh tudu angān ka mŭrŭt bara ngan! Aku, adi TUHAN adi Tapa ngan, Tapa kudus Israel, re bada sopŭrŭg anŭ jadi, Aku re nggen di angān stabi ngga bragah.”
Anŭ inŭh kapar mandŭg so rais adi jo, taban daya Tapa ngga mari. Ngara taban pirak ngga mas ngga kibās adŭn TUHAN, adi Tapa Israel, Tapa adi kudus, adi bada sopŭrŭg bangsa stabi di daya-I.
Ka Ayŭh pari ka yŭn murid-I ka nang, “Babŭ bŭŭs kah angān buang rŭŭ-paya? Tingga! Jam mbŭh mandŭg yŭn Anak Manusia dog nyerah ka darŭm tangan daya bidosa.
Kan Ayŭh pari adi pitaruh saba, Ayŭh nang di ngara, “Gibabŭ kah angān bŭŭs buang rŭŭ-paya? Dang ayŭh! Jam-i mbŭh mandŭg! Tingga, madin Anak Manusia mbŭh dog nyerah ka tangan daya bidosa.
Di tika anŭ bara murid-I dŭh mirati kayuh anŭ; pak kan Jesus mbŭh dog pakat ka darŭm bragah, ngara ingat sopŭrŭg kayuh adi daya ndai di Ayŭh agi dog nuris di Surat-kudus.
“Madin asŭng Ku mbŭh raru susah; Ani meh re Ku nang? Bisa kah Aku nang, ‘Sama, dŭhnyah bada tika jera-birasa ati dog Aku’? Pak sabab ati inŭh Aku mbŭh mandŭg ka darŭm ong, isa Aku kinyam jera-birasa ati.
Dŭm ndi andu ngga-i mbŭh re Gawai Paska. Jesus puan jam adi ngga-I bu so ong ati pari ka Sama, mbŭh mandŭg. Ayŭh rindu ngara di ong, adi tung adŭp-I; ka rindu ngara ndŭg sikasŭn-i.
Jesus nang sakanŭ pasar Roh Kudus, adi ngara adi sabah di Ayŭh re kambat. Di Tipuh anŭ, Roh Kudus gibayuh dog nggen, sabab Jesus gibayuh dog paad ka darŭm bragah.