Jadi TUHAN bada raja Babylonia nyerang ngara. Raja Babylonia siŭ bara dari Judah adi mara, di darŭm Ramin TUHAN ani. Ayŭh dŭh biyŭn masi di tadŭ tadŭ daya, mara bait tuuh, dari bait dayung, mandam bait dŭh mandam. Tapa nyerah sopŭrŭg ngara di ayŭh.
Di barang kupo di tarun tana ati Aku taran angān di sabak mun siriyang. Aku pirabur angān, daya Ku Aku siŭ anak anak ngan sabab angān dŭh pirŭŭ pimudip arap ngan.
Pak madin, TUHAN, tandah anak anak ngara kabŭs sikirau; tandah ngara dog siŭ darŭm perang. Tandah bara dayung ngara dŭh biyŭn banŭh ngga anak, amai mbŭh abo kabŭs. Tandah bara dari ngara kabŭs mandam ka dari adi mara dog siŭ darŭm perang.
“Ngapŭi meh Aku, adi TUHAN Bisa-pŭrŭg, adi Tapa Israel, madin siken mani angān ndai kayuh adi arap mun anŭ di tunduh adŭp ngan. Angān raan bada pinyirusag nyatŭk bara dari ngga bara dayung, anak-anya ngga anak anak pira, isa daya ngan mating tia dŭm kah?
Baji Mai di ngara bijagu gŭh darŭm aku, TUHAN, ka aku dŭh tungang nyijŭn-i tia.” Komŭnŭ TUHAN nang di aku, “Ren baji Ku di tunduh bara anak-sŭ di aran raya ka di tunduh anak anak-anya. Banŭh banŭh ngga sawŭn sawŭn ngara re dog taban ngga bu, ndŭg ka adi minyamba re dŭh gŭh dog kidŭm.
Turang turang anŭ re dŭh dog kubur, pak re mingare di tunduh tana mun tamŭh. Turang turang anŭ re mingare yŭn batŭh andu, buran, ka bitang bitang, adi dog rindu ka adi yŭn ngara anŭ bituan, ka adi yŭn ngara bisiken ka nyambah.
TUHAN nang, “Aku re taban pinyirusag anŭ bada nyatŭk manusia, ndŭg ka barang naan daya re panu kāp tarun mun daya karak. Ngara mbŭh bidosa rawan Aku, ka madin deya ngara re babas mun piin, ka tadang ngara re prigure di tunduh tana, madam.”