“Kieh mbŭh dingah agah anŭ,” daya di Jerusalem nang, “ka kieh mbŭh kimŭtŭr taru; kieh mbŭh susah buang naman adŭp ami mun dayung naman sarang andam re biranak.
Kasi ka ubak ku keya ka prigi adi puno ngga piin, ka batŭh ku keya ka sumbur adi mirasit piin-i, isa aku bisa sien sandu ngga singarŭm yŭn daya ku adi mbŭh dog siŭ.
Aku dingah sopŭrŭg-i, ka atin ku simadup; bibis ku kimŭtŭr amai taru. Pŭrŭng ganan ku ramah, ka kaja ku sikak darŭm aku panu. Aku re kajŭn andu anŭ mandŭg adi ngga Tapa ngukum ngara adi nyerang ata.